Szanowni Państwo, Piszę ten tekst na łamach „Przeglądu Budowlanego”, z radością i ze wzruszeniem. Okazja jest szczególna, gdyż 51. Krajowy Zjazd Delegatów PZITB , który odbył się 11–13 września 2020 w Opolu powierzył mi pełnienie funkcji przewodniczącej PZITB w najbliższej kadencję 2020-2024. To dla mnie olbrzymie wyróżnienie, zaszczyt i honor przewodniczyć związkowi, którego członkiem jestem ponad 30 lat.
Od 11 do 13 września br. odbywał się KZD PZITB, gospodarzem Zjazdu był Oddział Opolski. W związku z epidemią koronawirusa COVID-19 zjazd został przesunięty o trzy miesiące. Organizatorzy zadbali o uczestników, którzy zostali zakwaterowani w dwóch hotelach, zachowano odstępy pomiędzy uczestnikami na sali. W piątek odbyło się ostatnie posiedzenie Zarządu Głównego PZITB w kadencji 2016–2020, po którym był czas wolny na zwiedzanie miasta, później zaś kolacja regionalna.
Grażyna Furmańczyk-Ziemińska: To już 15 lat minęło, gdy jest Pan za sterami PZITB, najpierw jako przewodniczący, następnie sekretarz generalny. Z jakich osiągnięć jest Pan szczególnie dumny? Wiktor Piwkowski: Po pierwsze jestem zadowolony z tego, że spędziłem te lata w stowarzyszeniu, „bo gdy patrzę hen za siebie, na te lata co minęły, co zrobiłem z dobrej woli, a co diabli wzięli” – te 15 lat stanowiły istotny element mojego życia, nie tylko zawodowego.
To był udany debiut! Za nami 1. edycja „Tygodnia Środowiska” i VINCI Environment Day – największego wydarzenia w Warbudzie na rzecz ochrony środowiska. Ideę tegorocznej kampanii oddaje hasło przewodnie: „Natura na 5. Poświęć 5 dni dla planety”. Ponadto, w całej Grupie VINCI, do której przynależy Warbud, zainaugurowany został globalny konkurs środowiskowy.Do udziału w zielonej inicjatywie zachęcał Jerzy Werle, prezes zarządu: – Poświęćmy te pięć dni na dobre relacje z naturą. Na początek posprzątajmy kawałek świata, przekonajmy się, czym jest ekologiczna jazda autem, poznajmy bliżej budownictwo pasywne, przyjrzyjmy się z bliska życiu naszych pszczół.
Początki prefabrykacji, rozumianej jako wytwarzanie elementów budowli (prefabrykatów), zwykle metodami przemysłowymi poza miejscem budowy, w celu ułatwienia i przyspieszenia montażu konstrukcji [1] sięgają czasów rzymskich. Starożytni Rzymianie tworzyli z kruszywa kamiennego, gipsu, wapna, wody oraz wezuwiańskich popiołów wulkanicznych materiały przypominające dzisiejsze betony. Wykorzystywali je zarówno do wznoszenia konstrukcji odpowiadających pod względem wykonawstwa współczesnym konstrukcjom monolitycznym, jak również do produkcji (w formach) elementów o znacznych gabarytach – prefabrykatów do budowy infrastruktury, tj. części akweduktów, przepustów czy tuneli.
Większość obiektów gospodarki wodnej eksploatowanych w Polsce jest zaawansowanych wiekowo, a z uwagi na trudne i destrukcyjne warunki ich pracy wykazuje wiele uszkodzeń i wymaga remontu oraz napraw. Specyfika betonowych budowli hydrotechnicznych charakteryzuje się szczególnie trudnymi warunkami pracy wynikającymi z ciągłego kontaktu z wodą, często agresywną dla betonu, z wpływu warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg, zmienna temperatura od ujemnej do dodatniej) oraz oddziaływań mechanicznych.
(Android, iOS, Windows)
Autor: Genowefa Zapotoczna-Sytek
Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.,
Warszawa, 2019
Autorzy: Dorota Chwieduk, Maciej Jaworski
Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.,
Warszawa, 2018
